Hoe ontstaat een eeneiige tweeling?
Benieuwd naar hoe een eeneiige tweeling ontstaat? Maastrichtse wetenschappers hebben mogelijk het mysterie ontrafeld! Voorheen was het ontstaan van een eeneiige tweeling een raadsel, maar nu lijkt het erop dat we meer inzicht hebben gekregen. Het blijkt dat een eeneiige tweeling kan ontstaan wanneer het embryo in een heel vroeg stadium een snelle groei doormaakt en zich vervolgens in tweeën splitst.
Baanbrekend
Deze baanbrekende ontdekking kwam aan het licht dankzij onderzoekers van Maastricht, die een synthetische embryostructuur buiten de baarmoeder hebben gekweekt. “We hebben buiten de baarmoeder kunnen observeren wat normaal gesproken onzichtbaar blijft in de baarmoeder,” leggen hoofdonderzoekers Clemens van Blitterswijk en Erik Vrij uit. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in het vakblad Advanced Materials.
De versnelde groei vindt plaats in de blastocyste, een soort ballonnetje dat later de placenta wordt. Als dit ballonnetje te snel groeit, splitst het klompje cellen dat uiteindelijk het embryo vormt zich in tweeën. Fascinerend genoeg suggereren de onderzoekers dat op een vergelijkbare manier zelfs een eeneiige drieling of vierling kan ontstaan, zij het in uitzonderlijke gevallen.
Doorbraak onderzoek eeneiige tweeling
Benieuwd naar de recente doorbraken in embryo-onderzoek? In 2018 behaalden onderzoekers van Maastricht UMC+ en het MERLN Instituut al een primeur door het eerste synthetische embryo te creëren, afkomstig van muizenstamcellen. Vorig jaar volgden Israëlische onderzoekers met een vergelijkbare prestatie, maar dan met menselijke stamcellen. En nu hebben Maastrichtse wetenschappers een synthetisch embryo van een eeneiige tweeling succesvol opgekweekt.
High Throughput Screening
Deze baanbrekende ontdekking is mede mogelijk gemaakt door een geautomatiseerd onderzoeksproces genaamd high throughput screening, waarmee duizenden, en zelfs miljoenen celstructuren tegelijk kunnen worden onderzocht en blootgesteld aan verschillende omstandigheden. Door diverse groeifactoren en signaalmoleculen toe te voegen aan de celstructuren, konden de onderzoekers het ontwikkelingsproces van het synthetische embryo bestuderen.
Groter inzicht in eeneiige tweelingen
Hoewel deze kennis ons inzicht in het ontstaan van eeneiige tweelingen vergroot, is het belangrijk te benadrukken dat het geen garantie biedt voor exact hetzelfde proces bij natuurlijke bevruchting. Toch is het indirect bewijs significant en biedt het een logische verklaring voor dit fenomeen.
Embryoloog Sebastiaan Mastenbroek van het Amsterdam UMC is enthousiast over deze ontwikkeling. Hij beschouwt synthetische embryo’s als dé innovatie binnen de voortplantingswetenschappen van de afgelopen jaren, omdat ze de zwarte doos van de eerste dagen en weken van menselijke ontwikkeling helpen openen.
Beter begrip en toepassingen
Deze doorbraak kan niet alleen leiden tot een beter begrip van miskramen en vruchtbaarheid, maar ook tot praktische toepassingen in bijvoorbeeld ivf-procedures. Door het proces beter te begrijpen, kunnen we mogelijk het aantal eeneiige tweelingen na ivf verminderen.
Donororganen
Bovendien biedt het onderzoek perspectief op het kweken van weefsels voor patiënten zonder donororganen. Synthetische embryo’s vertonen al vroeg tekenen van orgaanvorming, wat de weg opent naar het kweken van weefsels zoals hartkleppen. De komende tijd zal onthullen of het zelfs mogelijk is om rode bloedcellen te kweken.
Hoewel maatschappelijke bezwaren tegen embryo-onderzoek mogelijk opkomen, gelooft Mastenbroek dat er een breed draagvlak is voor deze technieken, vooral als de motivatie en regelgeving helder worden gecommuniceerd.
(C) Afbeelding van Jess Foami via Pixabay